Ποτὲ δὲν ὑποπτεύεσαι
πόσο παλεύει μὲ τὴν παγωνιὰ ὁ πεθαμένος κῆπος
γιὰ νὰ χαρίσει στὰ πουλιὰ τὴν ἄνοιξη.
Ποτὲ οἱ μέλισσες
πού θὰ ρουφοῦν τὰ ἄνθη του,
πῶς βγῆκε ἀπὸ τὸ θάνατο δὲ θὰ γνωρίσουν
κι οἱ πεταλοῦδες
θὰ ’ναι πάντα ξέγνοιαστες.
Μόνο αὐτὸς θὰ ξέρει·
αὐτὸς ποὺ ἔζησε τὴν περιπέτεια τοῦ νεκροῦ
καὶ εἶναι
μὲς στὴν ὀμορφιὰ του λυπημένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου